Eind 2020 ben ik aan een behandeling bij Xperanza in Spanje begonnen. Dit na jaren behandelingen in Nederland te hebben gehad die niet aansloegen.
Ik had een radicale verandering nodig van mijn omgeving, andere opties dan dat zag ik niet. Door de vele ineffectieve behandelingen had ik weinig vertrouwen in de psychische hulpverlening, maar omdat Xperanza zo anders was dan de reguliere psychische zorg in Nederland, besloot ik het toch een kans te geven.
De behandeling heeft een kleine 10 maanden geduurd. Ik ben nu al weer een paar maanden terug in Nederland en heb dus de tijd gehad om de effectiviteit van mijn traject te evalueren. Ik denk dat dit voor iedereen anders is, maar voor mij was het een combinatie van de juiste ondersteuning, positieve ervaringen opdoen, de rust of in ieder geval niet de druk die ik ervaarde in Nederland, de vrijheid om mijzelf te ontplooien, de natuur van Spanje, de warmte en de zon en de juiste ondersteuning van de begeleiding.
Ik neem jullie graag mee in de routine die wij als groep volgden;
Doordeweeks heb je altijd een ochtend- en middagroutine, de middagroutine bestaat uit school of praktijkles.
De middagroutine duurt 2 uurtjes, met daartussen een pauze van een kwartier. Vaak had ik praktijkles, omdat ik teveel negatieve associaties had met school en ik dus veel productiever was bij praktijk. Bij praktijk heb ik veel geleerd, al moet ik wel zeggen dat ik niet altijd even gemotiveerd was. Ik heb dingen geleerd zoals; metaalbewerking, houtbewerking, verf gemaakt, meubels gemaakt en nog veel meer. Op woensdag kregen we altijd kookles bij praktijk, dus dat heb ik ook geleerd.
De ochtendroutines waren;
Maandag: Boodschappen doen met de groep
Dinsdag: Thema-ochtend, hierin verdiep je je met de groep in bepaalde thema’s
Woensdag: Land, op loopafstand is er een stuk land waarop de groepen groentes en fruit verbouwen, geiten, kippen en varkens houden
Donderdag: Asiel, elke donderdag ochtend laat de groep honden van een asiel uit
Vrijdag: Land
Zaterdag: Sport
Buiten deze verplichte routine-onderdelen zijn er ook nog optionele activiteiten. Zo zijn er doordeweeks mogelijkheden om te sporten, naar kunst te gaan, naar yoga te gaan en regelmatig werden er in het weekend hikes georganiseerd. Ook zijn er vaak uitjes en met de groep bepaal je dan wat je wilt doen, vaak was dit uit eten gaan of naar een waterpark. Ook heb ik hier buiten nog veel extra activiteiten gedaan, ik vond die flexibiliteit fijn. Toch waren er ook vaak dingen niet mogelijk, wat logisch is i.v.m. de regels van de groep. Ik kon hier soms moeilijk mee om gaan, omdat ik mij dan onterecht benadeeld voelde. Door dit soort momenten heb ik wel geleerd dat mijn mindset veel invloed heeft. Eigenlijk was mijn situatie over het algemeen positief in de mogelijkheden die ik kreeg, door het vertrouwen wat ik had opgebouwd, maar als ik mij bleef focussen op de dingen die ik niet mocht, zag het er voor mij alsnog negatief uit. Op dat moment zelf ervaarde ik dat natuurlijk niet als prettig, maar door het uiteindelijke besef dat mijn beleving volledig kan veranderen door de visie ik heb, ben ik deze momenten wel dankbaar.
Wat voor mij goed werkte, was de combinatie van positieve ervaringen bij de verplichte activiteiten, maar ook de tijd die je daarbuiten had om te besteden aan je eigen interesses. Buiten de verplichte routine was er best veel tijd en hierdoor kon ik vaak naar de sportschool of mijn eigen moestuin bij het huis onderhouden. Ik voelde weinig druk, iets wat in Nederland wel anders was. De eerste 2 weken zonder telefoon zorgde ervoor dat ik goed kon aarden in mijn nieuwe omgeving, al vond ik deze regel behoorlijk irritant in het begin. Ik had begrip voor veel regels die er waren, omdat ik de logica erachter begreep. Wat voor mij moeilijker te accepteren was, waren de telefoon- en bedtijden. Je telefoon krijg je na de routine (16.00 uur) en moet je inleveren 10 minuten voor je kamertijd (21.20 uur). Ik leer makkelijker met een laptop en had graag mijn Spaans in de avonduren bij willen spijkeren. Ik heb die redelijk vroege tijden die je op je kamer moet zijn, toch wel als tijdverspilling gezien.
Door het warmere klimaat en de flinke hoeveelheid zon in Spanje was het ook makkelijker om buiten te zijn in de winter en hierdoor ontdekte ik ook hoe belangrijk de natuur en de zon voor mij is. Vaak voelde ik mij slechter in de winter in Nederland, omdat je daar nog onnatuurlijker leeft. Nu was ik vaker buiten en ervaarde ik dus veel meer zonlicht. Deze ontdekkingen implementeerde ik ook meteen in mijn dagelijkse routine in Nederland. Regelmatig ben ik nu in de tuin te vinden om de positieve effecten van de natuur om mij heen te ervaren.
Het was fijn om helemaal losgekoppeld te zijn van alle vaste patronen in Nederland. Ik kon andere kanten van mijzelf ontdekken die in Nederland onderdrukt werden door onbewuste verwachtingspatronen van mijn omgeving. Wat ik niet wilde voelen in Nederland, onderdrukte ik met afleidingen zoals drugs. Die mogelijkheid was er natuurlijk niet bij Xperanza, waardoor ik de emoties dieper voelde en ze hierdoor uiteindelijk ook los kon laten. Achteraf is dat makkelijk praten, maar op die momenten zelf was dat vaak best moeilijk.
Ik had veel filosofische gedachtes en existentiële levensvragen die ik vaak sparde met de begeleiding. Het was soms best frustrerend dat niemand een goed antwoord had op die vragen, maar het was fijn om gedachtes uit te kunnen wisselen en op moeilijke momenten konden zei mij ook tot op een zekere hoogte ondersteunen.
Maar uiteindelijk kon iemand anders niet mijn vraagstukken en problemen oplossen. Zij konden de juiste setting creëren waarin ik zelf mijn depressie kon bestrijden. En dat is denk een sleutelpunt in een behandeling, uiteindelijk moet je het zelf doen. Uiteindelijk moest ik zelf betekenis geven aan mijn leven, mijn eigen geluk vinden.
Ik wil iedereen die een steentje heeft bijgedragen aan mijn traject bij Xperenza, enorm bedanken. Ik voel mij als herboren en blijf de stijgende lijn voortzetten in Nederland. Tot nu toe lukt dat in ieder geval goed.
Ervaring ouders:
In 2020 liep onze zoon vast. Hij en wij zagen niet goed hoe het nu verder moest gaan. Na een aantal zware jaren met veel hulpverlening, zagen we in dat de hulpverlening in Nederland bij hem niet ging werken. Als een soort uiterste redmiddel opperden de hulpverleners de mogelijkheid van Xperanza. Zij hadden daar eerder iemand naar toe verwezen en dat had diegene heel erg goed gedaan. Toen wij hoorden over hun werkwijze, waren wij direct enthousiast; dit was echt wat voor onze zoon. Niet in de laatste plaats omdat het in het buitenland gevestigd is; onze zoon had eerder al vaak aangegeven dat hij dat graag zou willen, ook om even helemaal ‘uit zijn omgeving’ te zijn en een heel nieuwe start te kunnen maken. Hoewel we zelf wel naar mogelijkheden hierbij gezocht hadden, konden wij dit zelf niet eerder vinden.
We zijn heel tevreden over het project wat onze zoon gevolgd heeft. Natuurlijk was het spannend om hem ‘naar vreemden’ en ‘dan zo ver weg’ te brengen, maar al snel ontdekten we dat we heel goed contact konden houden. Iedere week hadden we een online afspraak met onze zoon met iemand van de begeleiding er bij en er was 24 uur per dag de gelegenheid om de begeleiding te bereiken. Daarnaast appten we regelmatig met onze zoon en kregen we iedere week via de app een kort verslag van de begeleiding over de afgelopen week. Ook hadden we regelmatig gesprekken bij ons thuis over onze zoon en zijn vorderingen.
Het is een heel mooi project wat Xperanza biedt. Er worden ook veel leuke activiteiten georganiseerd. De begeleiders die onze zoon had, waren erg betrokken.
Onze zoon heeft daar zelf ook heel hard gewerkt aan zichzelf. Hij heeft zijn eigen geluk her/gevonden. We zijn heel trots op wat hij allemaal bereikt heeft. Hij heeft ons ook dingen geleerd hiermee; o.a. dat iedereen zijn eigen weg moet vinden in het leven en dat dat niet altijd via het voorgevormde pad hoeft te gaan. We zijn heel blij dat hij zijn pad gevonden heeft en nu weet wat hij nodig heeft.
Wij willen iedereen bij Xperanza heel hartelijk bedanken voor alles wat ze voor onze zoon gedaan hebben. We zijn er heel dankbaar voor!