Hoi hoi,
leuk dat je de moeite neemt om ervaringen van andere te lezen die jou misschien kunnen helpen om een beslissing te maken om naar Xperanza Spanje te gaan, mijn naam is Lathoya en dit mijn ervaring .
Ik was 18 toen ik naar Xperanza ben gegaan en heb hier 13 maanden gezeten, voor mij was deze stap maken niet heel moeilijk door mijn toenmalige situatie.
Mijn moeder is in mijn vroege kinderjaren van mij weggenomen, ik ben lang gepest geweest op school, heb niet de beste thuis situatie gehad en niet de beste ervaring met de instelling waar ik op dat moment woonde.
Ik ben in me puberjaren het huis uit gegaan, heb op verschillende groepen gewoond en al vanaf me kinderjaren in therapie geweest bij allemaal mensen die zeiden dat ze mij wel konden helpen met mij problematiek zodat ik verder kon gaan met mij leven, echter is dit al die tijd niet het geval geweest.
Toen ik bij Xperanza kwam was ik nogal wantrouwig over de zorg en hulp die zij me aanboden omdat ik het vertrouwen in de hulpverlening was verloren, puur omdat je in Nederland zoals ik het zie niet als persoon word gezien maar als nummer zoveel op de lijst waar hun geld voor krijgen en ik hier niet het gevoel Had dat ze echt naar me luisterde en wouden helpen
Maar al snel lieten de begeleiders van Xperanza zien dat dit niet zo was, ik was niet nummer 42507 maar gewoon Lathoya en ze wouden mij echt helpen om mezelf te ontwikkelen in de persoon die ik vandaag ben. De begeleiders ( en dan vooral mijn mentors ) van Xperanza hebben mij geholpen door in mij te geloven op de momenten dat ik niet meer in mezelf geloofde .
Zij hebben mij geholpen om meer inzicht te krijgen in de problematiek waar ik last van had/heb zodat ik kon leren hoe ik met mezelf om moet gaan , want als je dat zelf niet kan hoe moeten andere het wel kunnen?
Doordat je uit je “vertrouwde” situatie gaat waar je alles kende kan je in Spanje letterlijk en figuurlijk niet meer weglopen voor je problemen , waardoor er “figuurlijk” een spiegel voor je word neergezet zodat je wel naar jezelf en de dingen waar je tegen aanloopt moet kijken zodat je er uiteindelijk als je er klaar voor bent aan moet werken, dit heeft bij mij even geduurd voordat ik dit echt serieus begon te nemen. In die tijd hebben zij mij echt het gevoel gegeven dat ik precies goed ben met al me imperfecties die ik heb , en hebben zij mij de tijd gegund dat ik op mijn eigen tempo me vertrouwen in hulpverleners weer kon opbouwen waardoor ik toen ook over mijn problemen en dingen die in me hoofd rondgingen kon praten, omdat ik me in het huis en bij de begeleiders echt veilig & gehoord begon te voelen, Omdat er open communicatie is en ze geen dingen voor je achter houden en zeggen waar het op staat.
Maar je werkt gelukkig niet alleen maar aan je problemen , en doe je gelukkig ook nog andere dingen op de doordeweekse dagen en je Zaterdagochtend toen ik er zat deed ik 1 ochtend boodschappen , 1 ochtend thema ochtend over verschillende onderwerpen , 1 ochtend naar het asiel , 2 dagen naar het land , en 2x in de week sporten met beide huizen toen was het woensdag een uurtje in de avond en zaterdagochtend van 10.00 tot ong. 12.00 (ook zijn er nog meer sportmoment waarvoor je je vrijwillig kan aanmelden ) en omdat ik natuurlijk wel opgeleid moest blijven hadden we elke doordeweekse middag school & ik had zelf 1 dag in de week 1 uur therapie met de psycholoog waarin ik besprak hoe het met mij ging , of er dingen waren waar ik tegenaan liep en om me bezig te houden met hoe ik alles wat ik hier heb geleerd zometeen om kon zetten in me dagelijkse leven hier in Nederland, ook hadden we
1x in de week een weekevaluatie samen met je groepsgenoten en de begeleiders die op dat moment aan het werk zijn zodat iedereen terug kon kijken op de week hoe die is gegaan voor jou persoonlijk en als groep samen
Ik ben zelf heel blij dat ik naar Xperanza ben gegaan het moment dat ik ging , ik heb zoveel geleerd in de tijd dat ik daar zat , hoe ik met mijn problematiek om kan gaan , hoe ik me eigen grenzen op tijd aan kan geven , hoe ik met mezelf op een positieve manier om kan gaan ,hoe ik met een andere blik naar het leven moet kijken , en hoe ik mijn zelfbeeld kan verbeteren , en dit allemaal op me eigen tempo , met de juiste mensen om me heen en een behandelplan speciaal voor en met mij geschreven is, waardoor ik ook de juiste therapie kreeg die mij echt hielp. Voordat ik naar Spanje ging was me toekomstplan een beetje verwaterd; nu ben ik verhuist naar een andere stad, heb een vaste baan,
heb me aangemeld voor een opleiding en ben ik bezig met de volgende fase van me leven. Ik denk niet dat ik de persoon had kunnen worden die ik vandaag ben zonder de hulp en vertrouwen die ik heb gekregen vanuit Xperanza ik vond dit echt een geweldige plek om te wonen en ben blij dat ik deze keuze toen heb gemaakt en kan de begeleiders die mij hebben geholpen niet genoeg bedanken voor de hulp en begeleiding die zij mij geboden hebben.