In de tijd dat ik bij Xperanza was heb ik vele dingen geleerd zoals leren opkomen voor mezelf, de was doen en soms vertellen waar ik mee zat, voorheen deed ik dit nooit en dit was dan ook voor mijn doen een vooruitgang.
Doordat ik een poosje bij mijn familie weg was heb ik heel erg gemerkt dat ik niet zonder ze kan, voorheen had ik hele heftige ruzies met mijn ouders. Deze kwamen vooral uit dat ik mij niet begrepen voelde soms. Er waren in de week 3 Skype gesprekken van een kwartier, bij sommige was het voor mij lastig aangezien ik voor mijn gevoel daar helemaal alleen zat zonder de mensen waar ik echt om gaf, en mijn familie had dat natuurlijk wel.
Ondanks dat gevoel waren er hele goede begeleider waar ik dan ook afentoe mijn gevoelens aan kon uiten en dat heeft me ook goed gedaan. Ook hadden we bij Xperanza een dagelijkse routine. Bijna elke dag van de week gingen we naar het land, daar konden we bomen vrijmaken wat inhield alle onkruid eromheen weghalen en nog veel meer. Woensdag gingen we naar de Kennel, ik zelf vond het daar erg leuk. Ik had vele jaren niet meer op een paard gezeten door een ongeluk, ik heb door de begeleiders en de aardige mensen daar een angst overwonnen door gewoon weer op een paard te gaan. Mijn verblijf op Xperanza was zeer leerzaam maar ook emotioneel.
Ondanks dit alles hebben we ook leuke dingen gedaan, zoals naar een pretpark gaan, zwemmen in de zee en samen met mijn ouders een berg beklimmen ondanks dat ik dit zwaar vond wou ik hoe dan ook naar de top, en dat alleen om mezelf te bewijzen dat als ik dingen wou veranderen dat dat dan kon!
Nu gaat het met mij veel beter, Ik heb natuurlijk nog wel ruzies met mijn ouders maar gelukkig lang niet meer zo heftig als voorheen. Ik mijn broertje en ouders hebben nu elke dag een gesprek over hoe het ging. Ik begin weer met mijn opleiding en ik heb er enorm veel zin in!
Ik weet zeker dat mijn verblijf in Xperanza mij en mijn gedrag heel veel hebben veranderd, Ik heb nu pas echt door wie voor mij belangrijk zijn en dat mijn gedrag van voorheen echt niet kon. Ik wil de Begeleiders van Xperanza heel erg bedanken voor het helpen van mij en voor mij aanspreken op wat ik verkeerd deed, zonder jullie was ik nu niet waar ik nu ben!
ouders Sabine
Onze dochter is op 10 oktober samen met ons vertrokken naar Spanje na een hele lastige periode thuis. We kwamen er niet meer uit en drongen, als ouders, niet meer door bij haar. Het was een zware periode voor ons als gezin. Maar we kunnen nu zeggen dat het ons veel heeft gebracht.
Voor onze dochter was het heel snel duidelijk dat dit iets was wat ze nooit meer wilde meemaken. Ze heeft het heel zwaar ervaren. School lag voor haar stil. Ze begint aankomende week opnieuw en gaf aan dat ze dat gemist had.
Voor ons was het ook erg zwaar. We zagen haar zwoegen tijdens de toch af en toe stroef lopende Skype gesprekken en dan had je het zelf ook weer moeilijk. We werden door de begeleiding heel goed op de hoogte gehouden van het wel en wee van haar.
De terugkomst in Nederland is goed verlopen, hoewel we hier wel tegenop zagen. Voor ons als gezin heeft de periode in Spanje rust gebracht, want we wisten dat het goed was waar ze was. De begeleiding en communicatie was prima.
Op dit moment gaat het veel beter dan voordat onze dochter vertrok naar Xperanza , het project staat niet voor niets voor ervaring en hoop!!!
We hopen dat dit voor velen een mogelijkheid is die jongeren soms nodig hebben om weer op het juiste pad terecht te komen. We willen iedereen die betrokken is bij het project nogmaals bedanken voor alle hulp die er geboden is.